Ως γνωστόν πολλά απο τα μέλη του Σωματείου μας διατηρούν Γραφεία Τουρισμού και συγχρόνως είναι ιδιοκτήτες ΔΧ τουριστικών λεωφορείων. Μετά την ισχύ του Ν 711/77 υπήρξε αμφισβήτηση μεταξύ δύο ασφαλιστικών Ταμείων, του Τ.Σ.Α και του ΤΑΝΠΥ, σχετικά με τον ασφαλιστικό φορέα που είναι αρμόδιος να καλύψει ασφαλιστικά τα μέλη του Σωματείου μας, είχε δοθεί δε ως προσωρινή λύση μέχρι να διευθετηθεί το ζήτημα με νομοθετική ρύθμιση, τα δύο Ταμεία να εξετάζουν την κύρια απασχόληση του κάθε Τουριστικού Γραφείου, δηλαδή αν το κάθε Γραφείο Τουρισμού έκανε κατά κύριο λόγο μεταφορές ή κατά κύριο λόγο εκδρομές.

Σήμερα το ως άνω ζήτημα οξύνθηκε ακόμη περισσότερο δεδομένου ότι τόσο το Τ.Σ.Α -και μάλιστα μετά από την υπ'αριθμ. Πρωτ.3225/232-1995 Εγκύκλιο και αποφάσεις του Διοικητικού του Συμβουλίου με έρεισμα την καθιέρωση σύμφωνα με διατάξεις της 74/562/ΕΟΚ/12-11-74 οδηγίας του Συμβουλίου των Ευρωπαϊκών Κοινοτήτων και του Π.Δ 586/88 και 211/91 της αδείας οδικού μεταφορέα επιβατών για τους ιδιοκτήτες λεωφορείων- όσο και το ΤΑΝΠΥ υποχρεώνουν τα μέλη του Σωματείου μας να υπαχθούν στην ασφάλιση του καθενός από αυτά συγχρόνως και επιπλέον εκδίδουν και αποστέλλουν Πράξεις Επιβολής Εισφορών. Οσον αφορά δε το ΤΑΝΠΥ το οποίο σημειωτέον στεγάζεται μόνο στον Πειραιά αποστέλλει τις ατομικές ειδοποιήσεις υπαγωγής των μελών μας στην ασφάλισή του και απαντά στις ενστάσεις που υποβάλλονται κατά των αποφάσεών του απο τα μέλη μας μετά από χρόνια επιβαρύνοντας με προσαυξήσεις τις ασφαλιστικές εισφορές αυτών των ετών.

Επειδή είναι πρωτάκουστο, δυσβάσταχτο και αντισυνταγματικό να υπάγονται τα μέλη μας σε διττή ασφάλιση, πράγμα που δεν ισχύει για κανέναν άλλο Ελληνα πολίτη, με συνέπεια να απειλούνται και από τα δύο προαναφερόμενα Ταμεία μηνύσεις, κατασχέσεις σε βάρος περιουσιών και προσωπικές κρατήσεις των μελών μας προκειμένου να εισπραχθούν δήθεν οφειλόμενα ασφαλιστικά ποσά τα οποία σημειωτέον τα μέλη μας έχουν ήδη καταβάλει είτε στο ένα είτε στο άλλο Ταμείο προτείνουμε :

Α) Να ρυθμιστεί το θέμα νομοθετικά.

Β) Την υπαγωγή του κάθε μέλους στο Ταμείο που ήταν ασφαλισμένο μέχρι σήμερα. ή

Β) Να έχουμε την δυνατότητα υπαγωγής σ'ένα μόνο Ταμείο καθώς επίσης διακοπής της ασφάλισής μας στο ένα και συνέχισης της ασφάλισής μας στο άλλο.

Γ) Σε περίπτωση που τα μέλη μας υπαχθούν υποχρεωτικά στην ασφάλιση του ενός απο τα δύα Ταμεία :

1) Να προσμετρηθεί ο χρόνος ασφάλισής τους στο άλλο Ταμείο ως χρόνος ασφάλισής τους στο Ταμείο που θα υπαχθούν υποχρεωτικά και να θεωρηθεί συντάξιμος χρόνος.

2) Οι ασφαλιστικές εισφορές, τις οποίες έχουν ήδη καταβάλει τα μέλη μας στο άλλο Ταμείο, να θεωρηθούν ορθώς καταβεβλημένες και να απαλλαγούν από την υποχρέωση πληρωμής των ασφαλιστικών εισφορών για τα αντίστοιχα χρονικά διαστήματα και προς το Ταμείο που θα υπαχθούν υποχρεωτικά.

3) Στην τελευταία αυτή περίπτωση να επιστραφούν από το ένα Ταμείο οι καταβεβλημένες σ'αυτό εισφορές στο Ταμείο που τα μέλη μας θα υπαχθούν υποχρεωτικά.

Δ) Να δοθεί στα μέλη μας η δυνατότητα να εξοφλήσουν τυχόν απλήρωτες ασφαλιστικές εισφορές χωρίς προσαυξήσεις με διακανονισμούς και ρυθμίσεις με το Ταμείο που θα υπαχθούν υποχρεωτικά σε άτοκες δόσεις τριών (3) ετών.

Ε) Να μην επιβαρύνονται με ασφαλιστικές εισφορές οι υπεύθυνοι διευθυντές των Γραφείων των μελών μας που είναι συγγενικά πρόσωπα (σύζυγοι, παιδιά) -εκτός αν οι ίδιοι το επιθυμούν- γιατί διορίζονται τυπικά και δεν απασχολούνται ουσιαστικά στα Γραφεία των μελών μας, καθώς επίσης και οι υπεύθυνοι διευθυντές να απαλλαγούν απο τις προσαυξήσεις λόγω υπερημερίας καταβολής επί των ασφαλιστικών εισφορών, να ισχύουν δε και γι'αυτούς οι προαναφερόμενες ρυθμίσεις και διακανονισμοί εξόφλησης απλήρωτων εισφορών.

ΣΤ) Να παύσει οριστικά κάθε εναντίον μέλους μας εκκρεμούσα ποινική δίωξη σε πρώτο ή δεύτερο βαθμό μέχρι την ψήφιση νόμου.